ณ โบสถ์แห่งหนึ่งชานกรุงปารีส พิธีศพดำเนินไปอย่างเคร่งขรึม เจมส์ บอนด์ และผู้ช่วยสาวเข้ามาสังเกตการณ์ลับๆ อักษรย่อ เจ. บี. บนฝาโลงใช้บรรจุร่างไร้วิญญาณของผู้พันแจ็คคิว บูวาร์ ,คู่ปรับเก่าของบอนด์ น่าเสียดายที่เขาไม่ทันล้างแค้นแทนลูกน้อง 2 คน บูวาร์ก็หัวใจวายตายซะก่อน
     " มีอะไรที่สถานีตำรวจฝรั่งเศสของเราสามารถช่วยคุณได้คะ มองสิเออร์ บอนด์ "
     " ไว้ค่อยพูดถึงทีหลัง ไปเถอะ "
     บอนด์เห็นพิรุธภรรยาผู้ตาย,รูปร่างสูงโปร่ง เดินเก้งก้างคล้ายผู้ชาย สวมหมวกมีปีกสีดำกับตาข่ายคลุมใบหน้ารับกับกระโปรง และถุงน่อง หล่อนเปิดประตูรถลิมูซีนเข้าไปนั่งตอนท้ายโดยมีบอดี้การ์ดตามประกบ

     รถลิมูซีนสีดำสนิทแล่นมาจอดเทียบอพาร์ตเม้นต์ยุคเรอเนอซอง หญิงชุดดำไว้ทุกข์ก้าวฉับขึ้นไปบนห้องพัก ชายคนหนึ่งโผล่ร่างออกมาจากเก้าอี้บุนวมสีแดง
     " มาดาม ผมมาแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง " เจมส์ บอนด์ ชกหล่อนกระเด็นหงายหลัง ดึงหมวกออกเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของศัตรูที่จัดฉากอำพรางการตายของตัวเอง " ผู้พันบูวาร์ที่รัก คุณไม่น่าเปิดประตูรถเอง "
     ทั้งคู่ต่อสู้กันประชิดตัวด้วยกำปั้นสลับแข้งขาเตะถอง บูวาร์ชะตาขาดรอบสองเมื่อถูกบอนด์งัดเหล็กเขี่ยถ่านหินล็อกคอตายใกล้เตาผิง บอดี้การ์ด 2 คนเคาะประตูเรียก บอนด์โยนช่อกุหลาบสีขาวในแจกันคารวะศพแล้วเปิดประตูออกไประเบียงทางเดินเชื่อมต่ออาคาร รีบสวมชุดจรวดติดเทอร์โบ นำร่างเขาพุ่งสู่ท้องฟ้าก่อนร่อนลงใกล้ๆพื้นถนนที่ผู้ช่วยสาวจอดรถรอรับ บอนด์ถอดชุดอุปกรณ์ใส่ท้ายรถยกกระโปรงกันกระสุนที่บอดี้การ์ด 2 คนวิ่งมาทันระดมยิงปืนใส่ เมื่อนั่งประจำตำแหน่งพร้อมผู้ช่วยเขากดปุ่มพ่นน้ำจากท่อไอเสียใส่เจ้าหมอนั่น พลันขับรถหนีไปไม่ทิ้งร่องรอย

     เฟอร์โล หรือ แฟรเตอร์นิเต้ แองเตอร์น่า ซียองนาล เดอลาเรซิสตังซ์ คองเต ลอปเพรสซียอง ตั้งอยู่ ณ บูเลอวาร์ดฮอสมานน์ องค์การนี้เอาคำว่า 'เพื่อการกุศล' มาบังหน้าแต่แท้จริงมีจุดประสงค์ในการก่อการร้ายอันน่าขนพองสยองเกล้า เพราะมันเป็นสมาคมลับทรงอิทธิพล
     เอมิลิโอ้ ลาร์โก้ สมาชิก สเปคเตอร์ ( The Special Elligence Terrolism,Revenge and Execution ) หมายเลข 2 หนุ่มใหญ่วัย 40 เศษ คงรูปร่างสง่างามสมกับอดีตนักว่ายน้ำกีฬาโอลิมปิค ก้าวลงจากรถเก๋ง
     " เฮ้ จอดรถที่นี่ไม่ได้นะ " รปภ.ตะลึงจ้องใบหน้าอาคันตุกะ เห็นสายยางคาดแผ่นปิดตา " ขอโทษทีครับ มองสิเออร์ลาร์โก้ "
     บุรุษตาเดียวเปิดประตูสำนักงานซึ่งมีผู้มาร้องทุกข์ตามปกติ
     " องค์การส่งเสริมสหภาพแรงงานไร้ถิ่นฐานนานาชาติ .. เราไม่ได้สนใจเรื่องการเมือง เราจะอำนวยความสะดวกให้คุณเรื่องวีซ่าที่กงสุลบราซิลได้ องค์การเราจะดูแลคุณจนกว่าคุณจะตั้งตัวได้ .. " เจ้าหน้าที่อธิบาย
     " .. เราได้ชดใช้คุณหมดแล้วนะ " ผู้มาติดต่อ
     " อ๋อ ไม่ต้องจ่ายครับ เราได้เงินคืนจากกองทุนต่างๆ .. " เจ้าหน้าที่
     " อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลาร์โก้ " เลขานุการหญิง
     " อรุณสวัสดิ์ " ลาร์โก้
     " ดีใจที่คุณกลับมาอีก " เลขานุการหญิง
     " ขอบคุณ ที่รัก " ลาร์โก้กดรีโมทคอนโทรลเปิดประตูลับ(ผนังลายไม้)เข้าห้องประชุมทันที

     เอิร์น สตาฟโร โบลเฟลด์ ,สเปคเตอร์หมายเลข 1 เป็นประธานที่ประชุม เขาเกิดในจาดิเนียเมื่อ 28 พค. 1908 จบการศึกษาด้านเศรษฐศาสตร์และประวัติศาสตร์สากล จากมหาวิทยาลัยวอร์ซอร์แล้วเข้าศึกษาต่อคณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาไฟฟ้า และอิเลคทรอนิคส์ เคยรับราชการในกระทรวงกิจการไปรษณีย์โทรเลข สนใจข่าววิทยุโทรเลขทุกฉบับ และรู้เรื่องรหัสลับเป็นอย่างดี จึงกลายเป็นสายลับคอยขายข่าวด่วนพิเศษให้กับทุกประเทศที่ต้องการโดยเฉพาะเยอรมัน
     นั่นเป็นช่องทางทำให้เขาร่ำรวยมีเงินฝากในธนาคารถึง 2 แสนดอลล่าร์ จึงกลับไปทำลายหลักฐานสำเนาทะเบียนบ้านแล้วทำพาสปอร์ตปลอมในนาม เซิซ อังสตรอม ตระเวณไปทั่วโลกยามที่เกิดสงครามก่อนปักหลักที่อเมริกาใต้ เขาเป็นชายร่างใหญ่ ดวงตาแข็ง-แววตาคมกริบ ไม่สูบบุหรี่หรือดื่มเหล้า ไม่ร่วมเพศกับบุรุษหรือสตรี และไม่สมสู่กับสิงสาราสัตว์ใดๆ
     " นั่งลงสิเบอร์ 2 เราจะต้องปรึกษาหารือเรื่องโครงการนาโต้ทีหลัง " โบลเฟลด์กวาดสายตามองสมาชิกในที่ประชุมทีละคนๆ  ส่วนใบหน้าเขาเองมีมูลี่บังไว้ มือข้างหนึ่งกอดแมวตาเพชร บางครั้งก็ลูบไล้ขนสีขาวบริสุทธิ์ของมันเบาๆ อีกข้างวางไว้ที่พักแขนบนเก้าอี้ใกล้สวิทช์ไฟหลายปุ่ม " ผมเสียใจที่ต้องแจ้งข่าวร้ายการตายของสเปคเตอร์เบอร์ 6 ผู้พันแจ็คคิว บูวาร์ ถูกสังหารโดยนักฆ่านิรนาม งานของเขาเป็นที่น่าเสียดาย เราจะประชุมกันต่อไปเรื่องรายงานการเงินของพวกเรา เริ่มจากเบอร์ 7 "
     " เนื่องจากการหักหลังของสายลับสองหน้า มัตโซ ฟูจิว่า โชคไม่ดีมันได้แค่ 40 ล้านเยน เค้ามีอยู่เท่านั้น "
     " เบอร์ 10 "
     " การลอบสังหาร'เพียแร็งก์' ผู้เชี่ยวชาญด้านกิจการฝรั่งเศสแปรพักตร์ไปอยู่ฝ่ายรัสเซีย ได้มา 3 ล้านฟรังส์จากแผนกพิเศษของ ไควลี่ ออเซ่ "
     " เบอร์ 5 "
     " ได้เงินค่าธรรมเนียมในการปรึกษาของเราสำหรับการวางแผนปล้นรถไฟของอังกฤษเป็นเงิน 250,000 ปอนด์ "
     " เบอร์ 11 "
     " การจำหน่ายยาเสพติดของจีนแดงในสหรัฐอเมริกาได้มา 2,300,000 เหรียญ รวบรวมระหว่างเบอร์ 9 กับผมเอง "
     " 2 ล้าน 3 แสนเหรียญ เราตั้งความหวังไว้มากกว่านี้เยอะเบอร์ 11 " โบลเฟลด์สังเกตเห็น ปิแอร์ บอร์โดร์,สมาชิกเบอร์ 9 ชาวคอร์ซิกันไม่กล้าสบตาเขา
     " มีการแข่งขันจากลาตินอเมริกาทำให้ราคาตก "
     " ผมก็คิดถึงปัจจัยนั้นแล้ว คุณแน่ใจรึว่าคุณกับเบอร์ 9 เอาเงินทั้งหมดมารวมกันไว้หือ .. "
     " ทุกสตางค์เลยครับเบอร์ 1 " มาริอุส โดมีนกิว,แห่งยูเนียนครอสส์จ้องตาเขม็งไปทางโบลเฟลด์โดยไม่สะทกสะท้าน เขามั่นใจในความซื่อสัตย์ และรู้ดีว่าโบลเฟลด์ย่อมดูคนไม่ผิดเสมอ
     " ผมว่าไม่จริงมั้ง ผมใคร่ครวญดูว่าคงมีใครคนใดคนหนึ่งมีความผิดฐานยักยอกเงินแน่ๆ สเปคเตอร์เป็นภราดรซึ่งอุทิศตัวเพื่อพี่น้อง พลังของเราขึ้นอยู่กับความซื่อสัตย์ของสมาชิก ผมรู้ตัวคนร้ายแล้ว และผมตัดสินใจจะใช้มาตรการที่เหมาะสม "
     โบลเฟลด์กดสวิทช์เบอร์ 9 ไฟฟ้าแรงสูงช็อตร่าง ปิแอร์ บอร์โดร์,ตัวเกร็งชักกระตุกคาเก้าอี้ ผมบนหัวชี้ตั้ง ใบหน้าแดงก่ำ ตาเถลือกถลนก่อนลิ้นห้อย มีควันลอยออกมาจากไตรทวารพร้อมกลิ่นไหม้ ไฟในห้องกะพริบหรี่ลงจวบจนเก้าอี้มรณะจมลงใต้พื้นโดยระบบอัตโนมัติ " ตอนนี้เรามาเริ่มต้นเรื่องธุรกิจใหม่ๆกันดีกว่า เราจะฟังจากเบอร์ 2 คนที่ดูแลองค์การนาโต้ของเราซึ่งถือว่าเป็นสเปคเตอร์ที่ทะเยอะทะยานที่สุด รายงานได้เบอร์ 2 "
     " ความตั้งใจของเราคือการขู่กรรโชกเงินจากมหาอำนาจแอตแลนติกเหนือเป็นเงิน 280 ล้านเหรียญ หรือ 100 ล้านปอนด์ทีเดียว ผมส่งตัวแทนพวกเรา เคานต์ ลิปเป้ ไปที่อังกฤษตอนใต้ซึ่งกำลังตระเตรียมสิ่งที่จำเป็น เขาอยู่ที่คลินิกสุขภาพตั้งอยู่ใกล้ฐานทัพอากาศนาโต้พอดี "

     เจมส์ บอนด์ เข้าไปรายงานตัวต่อ เอ็ม.ผู้บังคับบัญชาซึ่งไม่ค่อยพอใจกับปัญหาสุขภาพของบอนด์ เนื่องจากอาการติดเหล้าและสูบบุหรี่จัด ทำให้ร่างการทรุดโทรม-ขาดประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน เอ็ม.ส่งบอนด์ไปพักผ่อนและฟื้นฟูสมรรถภาพโดยด่วน มิสมันนี่ เพนนี่,เลขานุการจองรีสอร์ทและสปาไว้แล้ว
     เจมส์ บอนด์ เดินทางไปชรับแลนด์-ประตูแห่งสุขภาพ เมื่อลงทะเบียนและเช็คอินเสร็จ เวลา 18 น.เขาไปตรวจร่างกายกับ ดร.โจซัว เวน,นายแพทย์วัยสูงอายุ ผมสีเทาดกหนา ตาสีน้ำตาลสดใส และมีแววใจดี ใช้หูฟังตรวจหน้าอกบอนด์ทั้งด้านหน้า-หลัง วัดความดันโลหิต-ส่วนสูง,ชั่งน้ำหนัก ตรวจกระดูกสันหลัง ข้อแขน,เข่า แล้วเขียนรายงานในเวชระเบียน แนะนำขั้นตอนการบำบัดร่างกายคร่าวๆก่อนส่งต่อ แพททริเซีย เฟียริ่ง,พยาบาลสาวจัดการ
     " โอ้ แพท " เคานต์ ลิปเป้,หนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ ลูกครึ่งสเปนกับอเมริกาใต้ สมาชิกระดับวี.ไอ.พี.เรียกหมอนวดขาประจำ
     " สวัสดี "
     " ผมจะออกมาหาคุณตอนผมอาบน้ำแล้ว "
     " ฉันจะเสร็จอยู่แล้วค่ะ คุณบอนด์ คะ ท่านเคานต์ ลิปเป้ "
     " โอ ผมคงไม่ได้แย่ง เธอ ไปจากคุณนะ เธอไม่ควรสนุกอยู่ในที่น่าเบื่ออย่างนี้ " ขณะเชกแฮนด์บอนด์เหลือบเห็นรอยสักตรงข้อมือชายแปลกหน้า หมอรีบคาดสายนาฬิกาทับ
     " คุณก็คิดอย่างนั้นเหรอ อีกครึ่งชั่วโมง แพท ยินดีที่ได้พบคุณนะ คุณบอนด์ "
     " รอยช้ำแปลกๆหกล้มเหรอคะ " แพททริเซียแตะข้างชายโครงบอนด์
     " ฝีมือแม่ม่าย จอมซาดิสม์ " บอนด์
     " แปลกใจจังฉันนึกว่าคุณเป็นขวัญใจแม่ม่ายซะอีก "
     " อ๋อไม่ใช่คนนี้ หล่อนไม่ถูกชะตากับผมเลย "
     การนวดภายในห้องบำบัดคนไข้ชายครบทุกกระบวนท่า บอนด์ลุกขึ้นรู้สึกว่าร่างกายของเขาโผเผหมดเรี่ยวแรงเหมือนคนวิ่งมาราธอน สวมเสื้อคลุมพลางคิดสาปส่งเอ็ม.ที่อุตริส่งเขามาทนทุกข์ทรมานในสถานที่บ้าๆอย่างนี้

     เจมส์ บอนด์ โทรศัพท์ติดต่อกองบัญชาการ เขายังคาใจรอยสักบนข้อมือเคานต์ลิปเป้
     " สี่เหลี่ยมสีแดงมีหอกแทงทะลุ " มิสมันนี่ เพนนี่ ทบทวน
     " ครับ ผมคิดว่าเป็นเครื่องหมายอั้งยี่ มังกรแดง  จากมาเก๊า ช่วยตรวจสอบประวัติให้ผมที "
     " เสียใจด้วยที่รักเราปิดทำการ เก็บใส่แฟ้มได้เลย "
     " มันนี่ เพนนี่ คราวหน้าที่ผมเจอคุณ ผมจะจับคุณฉีดยา "
     " ด้วยโปรตีนบริสุทธิ์ผสมกลูโคลส(สเปิร์ม)เหรอ ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว "
     สายลับ 007 มองดูถนนฝั่งตรงข้ามเห็นเคานต์ลิปเป้สตาร์ทรถยนต์ขณะกวักมือเรียกแพททริเซียไปด้วยกัน แล้วขับรถพรวดออกไปอย่างรวดเร็ว
     " ฉันไม่ได้ยินเสียงคุณเลย คุณยังอยู่มั้ยรึว่าเป็นลม .. " เสียงเลขานุการสาวเจื้อยแจ้ว
     บอนด์เดินขึ้นไปอาคารชั้นบน ใช้กุญแจที่ขโมยมาจากแผนกต้อนรับ(คีย์ดร็อป)ไขห้องพักเคานต์ลิปเป้ เดินสำรวจตรวจตราไปรอบๆ แว่บเห็นเงาของใครบางคนจากใต้ขอบประตูห้องที่สามารถเปิดทะลุถึงกัน ชายคนนั้นพันใบหน้าเหลือเพียงลูกกะตาสอดส่ายหาสิ่งผิดสังเกตจากเสียงกุกกักคล้ายมีคนเดินรบกวน .. ทุกอย่างปกติหรือว่าเขาหูแว่วไปเอง .. เขาแง้มประตูมองแล้วปิดงับทันใด บอนด์ย่องเงียบออกทางเดิม ก่อนล็อคประตูเขาหยิบลูกองุ่นกลืนลงท้องสักหน่อยหารู้ไม่ว่าเจ้ามัมมี่คงยืนมองตามหลังจากโถงทางเดิน

     ในวันที่ 3 ของการรักษาแบบธรรมชาติ บอนด์ถูกนำตัวไปรักษาข้อกระดูกสันหลังที่เป็นแผล และดัดกระดูกข้อต่อชายโครงที่โค้งงอ ตอนผลักประตูห้องเข้าไปเขาตะลึงงันเมื่อพบแพททริเซียอีกครั้ง งานนวดกระดูกไม่น่าจะเหมาะกับผู้หญิงสุดเซ็กซี่
     " คุณมาสายนะคุณบอนด์ " สายตาหล่อนจ้องฟิลม์เอ๊กซเรย์
     " เหรอครับ ผมคงจำตัวเองไม่ได้ ผมดูสมบูรณ์พูนสุขหรือเปล่า "
     " แข็งแรงเกินไปมั้ง ถอดเสื้อคลุมออกสิ "
     " คุณตั้งใจจะทำอะไรต่อไป " บอนด์เกือบล่อนจ้อนเหลือแค่กางเกงในตัวเดียว เขายืนตัวตรง จิตใจพลุ่งพล่าน
     " ยกมือขึ้นเหนือหัวค่ะ " พยาบาลสาวตรวจรอยแผลแผ่นหลังเหนือบั้นเอว บอนด์ทนความยั่วยวนของหล่อนไม่ไหวจึงรั้งร่างเซ็กซ์บอมบ์มากอดรัด จูบปากดูดดื่ม
     แพททริเซียสบัดตัวหลุดจากอ้อมแขนบอนด์ ใบหน้าแดงซ่านทั้งโกรธปนสยิว " ควบคุมตัวหน่อยสิคะ คุณบอนด์ ฉันว่ามีอยู่ที่นึงที่จะทำให้คุณ สงบ  ได้นะ "
     " นี่อะไร? "
     " โต๊ะติดตั้งมอเตอร์สำหรับดึงกระดูกสันหลังคุณไงล่ะคะ คนไข้บางคนขนานนามว่าเครื่อง แยกร่าง  "
     " ผมไม่ประหลาดใจเลย "
     " ขึ้นไป "
     " เหยียบสตาร์ทที่ไหนครับ? "
     " หยุดเล่นซะที นอนลงค่ะ ก้มหน้าลง "
     " เออ ใครที่พักอยู่ติดห้องท่านเคานต์ลิปเป้ของคุณ "
     " ฉันไม่รู้จักเขาดีหรอกค่ะ ชื่อคุณแองเจลโล่ เขามาอยู่ที่นี่กับแพทย์ส่วนตัวเพื่อพักฟื้นร่างกายจากอุบัติเหตุรถคว่ำ " แพททริเซียมัดสายหนังข้อมือและข้อเท้าบอนด์ไว้บนโต๊ะ เขารู้สึกขยะแขยงรอยคราบเหงื่อพวกคนไข้ที่เคยนอนทาบเตียงก่อนหน้านี้ " เอาล่ะ เป็นครั้งแรกที่ดิฉันรู้สึกปลอดภัยไปทั้งวัน (กดคันโยก) ฉันจะกลับมาดูคุณใน 15 นาที "
     เสียงมอเตอร์ดังกระหึ่ม ก้านสูบขับเคลื่อนด้วยระบบไฟฟ้าเริ่มทำงาน ขีดแดงบนหน้าปัดไล่จาก 150 - 200 ปอนด์ คันโยกดึงแขนและขาบอนด์แยกไปคนละทาง สายหนังรัดสะโพกแน่นและคลายสลับกันไป เข็มชี้ 90 ปอนด์พอดี เสียงเครื่องจักรครางเบาๆตามจังหวะยืด-หด
     " ดีใจที่ได้รู้จักคุณบอนด์ หวังว่าคุณคงไม่มาแส่เรื่องส่วนตัวของผมอีก " เคานต์ลิปเป้โผล่เข้ามากดปุ่มคันโยก เข็มชี้ขีดแดง
     " เฮ้ยกลับมา ช่วยด้วย ! " เตียงเขย่าร่างบอนด์ถี่ยิบ
     บอนด์อ่อนเปลี้ยเพลียแรง เหงื่อผุดราวโดนฝนสาด ร้องขึ้นสุดเสียงก่อนจิตสำนึกดับวูบ เขารู้สึกตัวตอนร่างกายผ่อนคลายจากเครื่องรัดรึงสุดทรมาน
     " คุณบอนด์ โอ พระเจ้า คุณอาจจะตายไปก็ได้นะ " แพททริเซีย
     " ตัวผมคงยืดออก 6 นิ้ว " บอนด์ครวญ
     " น่าสงสารจังไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร จะบอกให้นะคะอัศจรรย์ใจจริงๆที่ฉันกลับมาทันเห็น คิดว่าคุณคงเผลอไปดันสวิชท์โดยบังเอิญ เราไปอบไอน้ำต่อนะคะ ใช้เวลา 2-3 นาที จะช่วยให้กล้ามเนื้อคุณหยุดเกร็ง "
     " ครับ "
     " อาจจะช่วยคุณหดลงเท่าเดิมได้ "
     " คงต้องมีคนอธิษฐานให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ "
     " คุณคงไม่บอกดร.เวนนะคะ ได้โปรด .. ฉันมีสิทธิ์ตกงานแน่เลย "
     " ถ้าจะให้ผมปิดปากเงียบคุณต้องตกรางวัลให้หน่อยมั้ง? "
     " คุณคงไม่คิด โอ้ ไม่ อะอ้า "
     " โอ้ ใช่เลย " บอนด์และแพททริเซียเปลือยกายอึ๊บกันในห้องอบเซาน่า
     " แล้วเจอกันนะ .. นังจระเข้ " สายลับเจ้าเสน่ห์เดินตัวเบาหวิว