อุบัติการณ์ในห้วงอวกาศอันกว้างใหญ่ไพศาล เกิดขึ้นเมื่อสะเก็ดดาวในกลุ่มจักรราศีเมถุน มังกร และ สิงห์ พุ่งเข้าชนกันท่ามกลางเสียงกัมปนาทดังกึกก้องไปทั่วจักรวาล ท้องฟ้าปรากฏแสงสว่างวาบในชั่วพริบตาเดียว จนนักดาราศาสตร์หนุ่มบังเอิญมองเห็นผ่านกล้องโทรทัศน์ถึงกับตกตะลึง เขาช้าเกินกว่าจะถ่ายภาพสิ่งมหัศจรรย์เอาไว้ทัน ได้แต่อ้าปากค้างมือเกร็งจับไทรพอด เขารู้สึกอึดอัดใจ แทบจะกรีดร้องเสียงหลงออกมาด้วยความหวาดกลัวสุดชีวิต

     ใต้ผืนปฐพีลึกลับมีบางสิ่งจุติ จะเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่ สัตว์ประหลาดก็มิเชิง เพราะมันมิเคยสิงสถิตย์ในโลกใบนี้มาแต่โบราณกาล จิตวิญญาณของมันเพิ่งเกิดขึ้น มาจากการระเบิดของสะเก็ดดาวครั้งรุนแรง จำลองแบบบิ๊กแบงมาไม่ผิด ในศูนย์กลางความมืดสนิทภายหลังไฟโชติช่วงดับลง ดำกฤษณาสุมรุมกันก่อร่างแปรรูปจากไม่มีเป็นมี เรียกว่า อวิชชา

     ผู้ประกาศข่าวประเสริฐทั่วสารทิศไม่ว่าจะอยู่ในถ้ำ ทุ่งนา และ ป่าเขาลำเนาไพร ต่างรวมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ประสานมือแน่น ก้มศีรษะจดพื้น เปล่งเสียงคำว่า สาธุ โดยพร้อมเพรียง พลังเสียงแห่งศรัทธาดังกระหึ่มขึ้นไปถึงแดนสวรรค์ ก่อนจะสะท้อนกลับมายังแดนดิน พระคัมภีร์เก่าแห่งคริสตจักรได้จารึกคำทำนายของศาสดาพยากรณ์ว่า โลกมนุษย์ย่อมมาถึงกาลวิบัติภายในวันที่หกเดือนหกแห่งปีทมิฬหินชาติ

     บูเก็นเฮเก็น ชายชราแห่งนครโบราณเม็กกิโดหยั่งรู้แรงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นนั้น เขาร้องไห้โฮออกมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก ขณะนักสำรวจประวัติศาสตร์โลกหยุดปฏิบัติงานกะทันหัน ปล่อยผงคลีในตระแกรงร่อนหล่นทิ้ง บนเครื่องบินโดยสารเที่ยวพิเศษบินจากวอชิงตันสู่กรุงโรม โรเบิร์ต ธอร์น รีบรัดเข็มขัดนิรภัยเพราะเกรงเครื่องตกหลุมอากาศ เขาหวังใจว่า แคธรีน ,ภรรยาสุดที่รักคงคลอดลูกเป็นปกติ ก่อนหน้านั้นเธอเคยแท้ง 2 ครั้ง ธอร์นในวัย 42 ปี ดูมีสง่าราศีเต็มภาคภูมิสมกับว่าที่ตำแหน่งเอกอัครราชทูต หรือ รัฐมนตรี เก้าอี้สำคัญทางการเมืองคงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมเพราะผู้ยิ่งใหญ่ในทำเนียบขาวคือเพื่อนสนิทของเขา

      กรุงโรม 6 มิถุนายน 6 โมงเช้า รถประจำตำแหน่งพาเขาออกจากสนามบินรี่ตรงไปยังตึกโรงพยาบาลกลางกรุงโรม เขาได้รับแจ้งข่าวร้ายจากบาทหลวงสปิลเล็ทโต ... เด็กตายแล้ว เขาทรมานมาก เขาหายใจไม่ออก เด็กตายแล้วจริงๆเหรอ
     " เธอคงจะเสียใจมาก เธออยากมีลูก คงต้องใช้เวลาอีกนาน ผมจะบอกเธออย่างไร ผมจะพูดอะไรดี "
     " คุณรับลูกบุตรธรรมก็ได้นี่นา "
     " เธออยากมีเองครับ "
     " พ่ออยากบอกว่าเด็กคล้ายกันมาก ภรรยาคุณคงไม่รู้แน่ ซึ่งเป็นผลดีต่อเธอและเด็ก "
     " เค้าไม่มีญาติเหรอครับ "
     " ไม่มี แม่ตายขณะคลอดตอนที่เขาเกิด "
     " ผมไม่ทราบว่าจะ .. "
     " ในคืนนี้คุณธอร์น พระเจ้าประทานลูกให้คุณแล้ว "
     ธอร์นรับเด็กทารกจากแม่ชีมาอุ้มแล้วนำไปวางบนเตียงข้างกายภรรยา " ลูกชายคุณ "
     แคธรีนอ้าแขนรับร่างลูกน้อยมากอด น้ำตาแห่งความปลื้มปิติของแม่ไหลอาบแก้ม ธอร์นมองดูสองแม่ลูกด้วยความสะเทือนใจ

     ครอบครัว โรเบิร์ต ธอร์น พบกับการโยกย้ายเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ ภายหลังการประชุมเศรษฐกิจกับสหภาพยุโรปเสร็จ เขาพาภรรยาและลูกกลับวอชิงตัน ดีซี. และ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นที่ปรึกษาประธานาธิบดีสหรัฐทันที
     " ทำไมคุณกลับบ้านเร็วจังเลยคะ "
     " ผมอยากมาเก็บของจ้ะ "
     " อะไรนะคะ "
     " ผมไม่ค่อยมีธุระอะไรตอนเช้านี้ เราต้องออกเดินทาง .. ว่ายังไง คาร์โล "
     " สวัสดีครับท่าน "
     " ดูแลลูกให้ทีนะ คุณพูดเรื่องอะไรคะ "
     " ผมพูดถึงลอนดอน เกี่ยวกับท่านทูตที่ เซนต์ เจมส์ "
     " ทำไมล่ะคะ "
     " คุณแต่งงานกับเขาแล้ว "
     " คะ "
     " ผมเอง ผมกำลังจะไปเป็นทูตที่อังกฤษจ้ะ "
     แคธรีนโอบกอด และ จูบ แสดงความยินดีกับโรเบิร์ต

     คฤหาสน์เก่าแก่สมัยศตวรรษที่ 17 ณ ตำบลเพียร์ฟอร์ด คือที่พำนักสุดรโหฐานเหมาะสมกับตำแหน่งท่านทูตคนใหม่ บ้านชานเมืองในชนบทของลอนดอนทำให้แคธรีนมีความสุขที่จะได้อุทิศเวลาเลี้ยงดูลูกได้มากกว่าอยู่อเมริกา
     " ฉันชอบที่นี่มากค่ะ ตั้งแต่นาทีแรกที่เห็นแล้ว "
     " แน่นอนที่สุด "
     " สำหรับว่าที่ภริยาของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนต่อไปใช่มั้ยคะ "
     " คุณเร่งรัดผมมากจัง "
     " ไปดูห้องอื่นกันเถอะค่ะ (เปิดประตู) นี่เขาเรียกห้องอาหารตอนกลางวันค่ะ "
     " ห้องอาหารตอนกลางวันเหรอ "
     " คุณรู้สึกชอบรึยังล่ะคะ "
     " ไม่เลวจ้ะ "
     " เราต้องสรรหาหนังสือมาใส่เยอะๆก่อนนะคะ "
     " หนังสือ ? "
     " คงจะดูดีขึ้น "
     ธอร์นเดินตรงไปอีกด้านหนึ่งที่มีประตูช่องกระจกกั้นระเบียงขวางไว้ โบกมือทักทายลูกน้อยที่มีพี่เลี้ยงอุ้มอยู่ เขาหันกลับมาจูบภรรยาอย่างดูดดื่ม
     แคธรีนไม่ได้หนักใจกับหน้าที่ดูแลบ้านเพราะมีคนรับใช้คอยจัดการ และ พนักงานทำความสะอาดประเภทมาเช้ากลับหลังเวลาอาหาร สองสามีภรรยาฮอร์ตันอยู่ประจำคฤหาสน์ตลอดเวลา คนหนึ่งขับรถอีกคนทำอาหาร ฮอลลี่เป็นพี่เลี้ยงเดเมี่ยน เธอมีนิสัยน่ารักแบบเด็กๆ และ พลอยทำให้คนทั้งบ้านสดชื่นเบิกบานใจ
     " คุณคิดอะไรอยู่คะท่านทูต "
     " ผมอยากจะขึ้นไปข้างบน "
     " ข้างบนไม่มีเฟอร์นิเจอร์นะคะ " สบัดเสื้อคลุมทิ้ง ยืนอกตั้ง
     " คุณเซ็กซี่เกินไปสำหรับทำเนียบขาว "

     ในป่า
     " ฉันคงคิดถึงคุณมาก "
     " คงไม่นานหรอกจ้ะ "
     " ค่ะ "
     " เราไม่มีอะไรจะคุยกันเท่าไหร่ "
     " เพื่อนร่วมห้องสมัยเรียนมหาวิทยาลัยนี่อ่ะนะไม่มีอะไรจะคุยกันเท่าไหร่ "
     " ต้องมีคนใดคนหนึ่งเป็น ประธานาธิบดี ซะก่อน "
     " อย่าลืมฝากความคิดถึง เดอะ เฟิร์สต์ เลดี้ ด้วยนะคะ "
     " ผมจะพยายามที่รักถ้าคุณเปลี่ยนใจบินตามผมไปนะ "
     " ไม่ล่ะค่ะ ฉันอยู่ดูแลเดเมี่ยนดีกว่า "
     " เขาอยู่ไหน "
     " อยู่ข้างหลังเราไงคะ "
     " เดเมี่ยน เดเมี่ยน เดเมี่ยน " ทั้งคู่ตะโกนเรียกชื่อลูกน้อยเสียงหลง แล้วหันหลังกลับวิ่งไปตามตลิ่งริมธารน้ำไหลเชี่ยว " พระเจ้าช่วย โรเบิร์ต "
     โรเบิร์ตและแคธรีนรู้สึกโล่งอกเมื่อพบลูกน้อยยืนหลบอยู่ใต้โคนต้นไม้ใหญ่ " ลูกอยู่นี่เเอง ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะจ๊ะ มานี่เร้ว " แคธรีนอุ้มเดเมี่ยนขึ้นมากอดแล้วหอมแก้มรับขวัญฟอดใหญ่

     งานวันเกิดเดเมี่ยน
     " ฟิล์มหมดเหรอ " นักข่าวอาวุโสถาม
     " ผมจะเก็บเอาไว้ถ่ายรูปตอนงานรวมญาติครับ "
     " ว่างไนะ "
     " ผมไม่ยักกะรู้ว่าเรามางานเลี้ยงของมหาเศรษฐี โรเบิร์ต ธอร์น หรือ จีซัส ไครสต์ กันแน่ "
     " ขนมเค้กฮะพ่อ "
     " ยิ้มหน่อยน่า " ฮอลลี่บอกเดเมี่ยนขณะช่างภาพกำลังถ่ายรูปเธออุ้มเด็กน้อย " เอาอีกรูปนะจ๊ะ ยิ้มหน่อย อย่าลืมสิ นั่นแหละ "
     " ฮอลลี่ฉันจะดูแลลูกเอง ไม่เป็นไร มานี่ลูกรัก มาเล่นกับแม่เร้ว " แคธรีนตาเขี้ยวปั้ดเมื่อเห็นตากล้องให้ความสนใจสาวใช้กับลูกของเธอมากกว่า จึงรี่ตรงไปแย่งเดเมี่ยนมากะเตงข้างเอว
     ปาปาราซี่ไม่พลาดช็อตสำคัญอย่างนี้ ฮอลลีเหลือบเห็นสุนัขตัวสีดำจ้องตาเธอเขม็งราวสะกดจิตอยู่แว่บหนึ่ง
     " เดเมี่ยนกระโดด 1 2 3 " โรเบิร์ตจับเดเมี่ยนกระโดดโลดเต้นบนผืนผ้าใบมีสปริง
     " เอาอีกซีฮะพ่อ " เดเมี่ยนติดใจ แคธรีนพาลูกเปลี่ยนไปเล่นสไลเดอร์กับนั่งม้าหมุน
     " เดเมี่ยน เดเมี่ยน เดเมี่ยนนน .. ดูฉันสิ ฉันอยู่ทางนี้ เดเมี่ยนฉันรักเธอ "
     " ดูฮอลลี่ฮะแม่ "
     " เดเมี่ยนจงมองดูฉันสิ ทั้งหมดนี้ฉันทำเพื่อเธอเท่านั้น " กระโดด
     " เร็วเข้าทอม " โรเบิร์ตบอกผู้ช่วยทูต และ เจ้าหน้าที่กรูกันเข้าไปในคฤหาสน์ เขาสวมกอดภรรยาและลูกที่ยังมีอาการอกสั่นขวัญแขวน และ ไม่อยากให้ภาพอุบาทว์ติดตา เดเมี่ยนเมินหน้าจากไหล่แคธรีนไปเห็นสุนัขดำยืนมองเขาด้วยสายตาประหลาด เจ้าหนูน้อยอมยิ้มราวกับอ่านใจมันออก มันกระโจนหนีหายไปในพุ่มไม้หนาทันใด

     ณ อาคารกระทรวงการต่างประเทศ เมื่อรถประจำตำแหน่งจอดเทียบท่าธอร์นรีบเปิดประตูเดินขึ้นไปตามบันไดสู่ทางเข้า
     " อรุณสวัสดิ์ครับท่านทูต ผมขอถามท่านสักหน่อยนะครับ "
     " ว่าไงครับ "
     " หนังสือพิมพ์ลงเรื่องการฆ่าตัวตายของคนเลี้ยงเด็กคุณ ที่กระโดดลงมา คุณคิดว่าสาเหตุเกิดจากอะไรครับ "
     " ผมไม่ทราบ "
     " ท่านทูตครับ เธอติดยาเสพติดหรือเปล่าครับ "
     " ขอโทษนะครับ " ธอร์นตัดบทด้วยการรีบเปิดประตูกระจกวิ่งขึ้นบันไดไปชั้นบนของอาคาร
     " คุณธอร์นครับเธอใช้ยาหรือไม่ " นักข่าวเกาะติด
     " ผมไม่เคยเห็นนี่ "
     " ท่านทูตครับ ข่าวเขียนว่า .. " นักข่าวสรรหาวิธีล้วงลึก
     " ผมไม่สนใจว่าข่าวจะออกมาอย่างไร .. " ธอร์นเผลอเดินชนนักข่าวอีกคนที่ดักรออยู่ข้างหน้ากล้องถ่ายรูปประจำตัวของเขาหลุดจากมือหล่นลงพื้น " ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆ ส่งบิลค่าเสียหายมาให้ผมด้วย "
     " ไม่เป็นไรครับท่านทูต เอาเป็นว่าท่านติดค้างผมไว้ก่อนก็แล้วกัน "
     " เจ้าหน้าที่ครับ " ธอร์นหันไปบอกหน่วยรักษาความปลอดภัย
     " เชิญนักข่าวทุกท่านออกไปข้างนอกครับ " ยามชี้ไปที่ประตู

     ภายในห้องทำงานส่วนตัว
     " มีคนต้องการพบท่านค่ะ " เลขานุการพูดผ่านอินเตอร์คอม
     " ใครเหรอ " โรเบิร์ตกรอกเสียงสวนกลับไป
     " บาทหลวงชื่อ ฟาเธอร์แบรนนอน จากโรมค่ะ ท่านบอกว่ามีเรื่องส่วนตัวที่สำคัญมากค่ะ "
     " ผมจำท่านไม่ได้ "
     " พระคุณเจ้าบอกว่าขอเวลาประเดี๋ยวเดียวเท่านั้นค่ะ เกี่ยวกับเรื่องที่โรงพยาบาล "
     " เรี่ยไรเงินมากกว่า " ธอร์นหันไปทางเพื่อนร่วมงานสองคนในห้อง " ถ้าอย่างงั้นอนุญาตให้ท่านเข้ามาได้ "

         * ย่อ และ เรียบเรียงใหม่จาก 1.The Omen by David Seltzer โองการนรก นิดา-แปล 2.บทภาพยนตร์ภาษาไทยเรื่องอาถรรพ์หมายเลข 6

       next chapter coming soon >>