ลูกชาย 3 คนของ ดอน วีโต้ คอร์เลโอเน่ คนโตชื่อ ซานตีโน่ คอร์เลโอเน่ แต่ใครๆนิยมเรียก ซันนี่ ยกเว้นพ่อตัวเอง ซันนี่สูง 6 ฟุต ผมหยิกดกหนา ใบหน้าหล่อเหลาดุจกามเทพ ริมฝีปากเอิบอิ่มยั่วยวน และคางบุ๋มดูทะเล้นนิดๆ รูปร่างแข็งแกร่งปานวัวกระทิงนั้นไม่เท่าไหร่เพราะอวัยวะเพศขนาดน้องม้าทำเอา กะหรี่ รอบจัดเบ่งขอค่าตัวเพิ่ม 2 เท่า หลังจากเอามือกำ ควย มหึมาของเขาแล้ว
ซันนี่เป็นคนกล้าหาญ มุทะลุดุดัน ใจกว้าง..ใจใหญ่พอๆกับ หำ ของเขาแต่ไม่มีความถ่อมตนเหมือนพ่อ ในเมื่อโมโหง่ายจึงมักตัดสินใจผิดพลาด เขาช่วยเหลือครอบครัวได้มาก แต่หลายคนสงสัยอยู่เหมือนกันว่า ดอน จะเลือกเขาเป็นทายาทสืบทอดอำนาจหรือไม่?
คนที่ 2 ชื่อ เฟรเดริโค คอร์เลโอเน่ เรียกสั้นๆว่า เฟรโด้ รูปร่างเตี้ยหนา ใบหน้าซื่อบื้อ แม้ท่าทางจะบึกบึนขยันขันแข็ง จงรักภักดี และพร้อมจะรับใช้พ่อเสมอ อาศัยอยู่กับพ่อแม่จนล่วงวัย 30 ปีแล้วเหมือนลูกแหง่ ไม่เคยขัดแย้งกับพ่อ ไม่ใฝ่ต่ำในสตรีเพศ ดูค่อนข้างเรียบร้อยเกินไป เขาไม่มีพลังห้าวหาญอย่าสำสัตว์ซึ่งจำเป็นต่อภาวะผู้นำ ไม่มีใครคิดว่าเขาจะได้เป็นผู้รับช่วงธุรกิจของครอบครัวต่อจาก พ่อ เลย
คนที่ 3 คือ ไมเคิล คอร์เลโอเน่ รูปหล่ออย่างเรียบๆ ผมดำขลับเหยียดตรง ผิวสีน้ำตาล ดอนกลัวว่าลูกชายคนนี้จะเป็นกะเทยตราบจนอายุเขาเลย 17 ปี เขามีพลังเงียบแฝงเร้นความเฉลียวฉลาดเหมือนพ่อเปี๊ยบ สัญชาตญาณดิบบางอย่างในตัวทำให้ใครๆต่างนับถือเกรงใจ มีแววจะได้เป็นทายาทดำเนินธุรกิจของครอบครัวต่อไปในเวลาที่เหมาะสม
เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 อุบัติขึ้น ไมเคิลสมัครเป็นทหารหน่วยนาวิกโยธิน เขาขัดคำสั่งพ่ออย่างแรง ดอนไม่อยากเห็นลูกชายถูกฆ่าตายในสมรภูมิเพื่อรับใช้ชาติมหาอำนาจใหม่ ไมเคิลอายุ 21 ปี บรรลุนิติภาวะยากที่ใครจะขัดขืนการตั้งใจของเขา เขาได้เป็นทหารสมใจประจำภาคพื้นมหาสมุทรแปซิฟิค ได้ยศร้อยเอกพร้อมเหรียญกล้าหาญ ปลดประจำการเมื่อต้นปี คศ.1945 เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ หารู้ไม่ว่าพ่อเขาจัดการเรื่องนี้อยู่เบื้องหลัง
ไมเคิลอยู่บ้าน 2 สัปดาห์แล้วก็ไปเข้าเรียนวิทยาลัยดาร์ทมัธโดยไม่ปรึกษาหารือใคร วันนี้เขากลับมาร่วมงานแต่งงานน้องสาว และ อวดโฉมเจ้าสาวอเมริกันจ๋าในอนาคตให้ทุกคนประจักษ์
แขกร่วมร้อยคนอยู่ในสวนใหญ่ บางคนเต้นรำอยู่บนพื้นยกระดับรายรอบด้วยดอกไม้ประดับประดา บางคนนั่งที่โตะยาวซึ่งมีอาหารและเหยือกเหล้าไวน์กองอยู่เต็ม คู่บ่าวสาวนั่งโดดเด่นประจำโต๊ะยกขึ้นสูงเป็นพิเศษ เพื่อนเจ้าสาว เด็กถือช่อดอกไม้ และ เด็กเดินนำ พิธีรีตรองจัดแบบอิตาเลี่ยนโบราณตามใจดอน
ครอบครัวเจ้าภาพตั้งแถวเตรียมถ่ายรูปหมู่ จู่ๆดอนก็พูดโพล่ง " แล้วไมเคิลล่ะ "
" อยู่ตรงโน้นไม่ต้องห่วง " ซันนี่
" ถ้าขาดไมเคิลก็ยังไม่ถ่ายรูป รอก่อนยังไม่ถ่ายตอนนี้ " ดอนบอก
" มีอะไรเหรอ ซันนี่ " เฮเจนถาม
" รอไมเคิล " ซันนี่เซ็ง
เปาลี กาตโต,ชายหนุ่มท่าทางเจ้าชู้ไก่แจ้ หัวเหมือนพังพอน สอดส่ายสายตาจับอยู่ที่กระเป๋าผ้าไหมใส่ซองบรรจุเงินสดของคอนนี่(เจ้าสาว) ส่วน ปีเตอร์ เคลเมนซา,ลูกพี่ร่างอ้วนฉุกำลังสนุกกับการเต้นรำเหวี่ยงสาวๆไปรอบเวที พวกหนุ่มๆหลีกทางไปยืนปรบมือตามจังหวะเพลงบรรเลงจากแมนโดลิน เคลเมนซาทรุดตัวลงบนเก้าอี้หยุดพักเหนื่อย เขาหายใจแรงเหมือนปลาวาฬ
" เฮ้ พอลลี่ เอาไวน์ให้ฉันดื่มหน่อยสิ พอลลี่ เอาไวน์อีกหน่อย "
" คุณเต้นรำเก่งจังเลยนะครับ "
" แกเป็นกรรมการตัดสินรึไง ไม่ต้องสะเออะมาทำเป็นรู้ดี เดินดูรอบๆบ้านนั่นแหละหน้าที่แก " เคลเมนซาดื่มไวน์อึกใหญ่
" สอง สามหมื่น เงินสดทั้งนั้นใส่ไว้ในกระเป๋าสะพาย นี่ถ้าเป็นงานแต่งงานคนอื่นล่ะก็คงไม่ได้ขนาดนี้หรอก " เปาลี กาตโต ตาลุกวาว
" เฮ้ พอลลี่ เอานี่ของแก เอานี่อีก "
" เจ้าบ้าเอ๊ย " พอลลี่รับของที่โยนมาแทบไม่ทัน
ลูซี่ มานซีนี่,เพื่อนเจ้าสาวเล่นหูเล่นตากับซันนี่,เพื่อนเจ้าบ่าวระหว่างซ้อมพิธีแต่งงาน เธอให้ท่าซันนี่ด้วยการพูดกระเซ้าเย้าแหย่อย่างแนบเนียน ประสบการณ์ทางเพศ 2 ครั้งในมหาวิทยาลัยไม่ค่อยประทับใจนัก เพื่อนชายตำหนิเธอว่า หม้อ ใหญ่เกินไปจนเธอไม่กล้าออก เดท กับใครอีกเลย
แววตาซันนี่หื่นกระหายเมื่อเจอคู่ขารายใหม่ เขาเฉไฉพูดกับภรรยา " แซนดร้าดูแลเด็กอย่าให้วิ่งวุ่นวายนะ "
" คุณน่ะเลิกเงี่ยนง่านหรือยัง " แซนดร้ารู้ทัน
ชาย 2 คนใส่สูทเข้มนั่งรถเก๋งเชพโรเลตสีดำมาหยุดที่ปากทาง คนหนึ่งดึงสมุดพกออกมาจดหมายเลขทะเบียนรถยนต์ต่างๆที่จอดอยู่รอบๆทางเดิน อีกคนถือวิสาสะถ่ายรูป ดอน บาร์ซีนี่ ,มาเฟียบิ๊กเนมจึงถูกสมุนของเขาแกะม้วนฟิลม์ออกทันที ดอนแนะนำเพื่อนสนิทมาร่วมงานโดยไม่ใช้รถของตัวเอง ซันนี่โกรธจัดเมื่อเห็นเหตุการณ์รีบเดินไปต่อว่า
" เฮ้ยไปไกลๆตีนเลยนะ นี่เป็นงานปาร์ตี้ส่วนตัว ไป ไป๊ ! "
" นี่มันอะไรกัน "
" นี่คืองานแต่งงานน้องสาวข้า "
ชายคนที่กลับเข้าไปนั่งรอเพื่อนในรถยื่นบัตรแสดงตัวเป็นตำรวจเอฟ.บี.ไอ. ซันนี่ถุยน้ำลาย,หมุนตัวเดินไปกระชากกล้องถ่ายรูปจากตำรวจคู่หูขว้างลงพื้น หวุดหวิดจะชกต่อยเจ้าหน้าที่แต่ลูกน้องห้ามไว้ทัน เขาควักแบงก์จากกระเป๋าโปรยเล่นชำระค่าเสียหาย แขกไม่ได้รับเชิญรีบเผ่นออกจากงาน
พอลลี่เปรย " ตำรวจพวกนี้ไม่ค่อยเกรงอกเกรงใจใครเลย .."



next chapter >>